بیمه نمودن کارگران از جمله وظایف کارفرما می باشد که قانونگذار در جهت حمایت از قشر کارگر و توجه به برخورداری کله شاغلین از پشتوانه های حمایتی، مورد توجه قرار داده است. مطابق با ماده 148 «قانون کار» و ماده 4 «قانون تأمین اجتماعی»، بیمه کردن کارگر تکلیف کارفرما محسوب گشته و مطابق مواد 34 و 36 «قانون تأمین اجتماعی»، حق بیمه می بایست توسط کارفرما پرداخت گردد و در صورت تخطی از انجام این وظیفه، امکان جریمه نقدی وی وجود دارد.

بیمه نکردن کارگر و عواقب بعدی آن

از جمله دغدغه های هر فرد شاغلی بهره مندی از مزایای بیمه ای از جمله درمان و بازنشستگی می باشد. یکی از مسائلی که کارگران با آن مواجه می گردند؛ بیمه نشدن ایشان به وسیله کارفرمایی است؛ که برای وی کار می کنند. 

قانون کار و قانون تأمین اجتماعی در جهت حمایت از قشر کارگر، الزام قانونی بیمه نمودن این شاغلین را، بر عهده کارفرما گذاشته است و در همین راستا، بخشی از حق بیمه کارگر بوسیله کارفرما و بخشی توسط دولت پرداخت می گردد. در مقاله پیشه رو به بررسی این الزام قانونی و ضمانت اجرای آن خواهیم پرداخت.

الزام به بیمه نمودن کارگر 

مطابق قانون، کارفرما باید کارگران خود را بیمه نماید و در این خصوص تفاوتی میان کارگرانی که قرارداد روزانه یا ماهانه و... دارند نیست؛ چه قرارداد کار ثابت ماهانه باشد چه ساعتی یا روزمزد، کارفرما از بدو استخدام ملزم به پرداخت حق بیمه کارگر خواهد بود.

پس به صرف رابطه کاری چه قرارداد کتبی باشد و چه شفاهی این الزام برای کارفرما شکل می گیرد؛ که مطابق ماده 148 «قانون کار» و ماده 4 «قانون تأمین اجتماعی» کارگر را بیمه نماید. در غیر اینصورت امکان شکایت کارگر از وی وجود دارد.

بر اساس فرض قانونگذار تأمین اجتماعی، اصل بر این است که کلیه کارگران از بدو استخدام بیمه شده محسوب می گردند و اگر کارفرما در عمل حق بیمه ایشان را نپرداخته باشد؛ منجر به تضییع حقوق ایشان نبوده و در صورت محکومیت، کارفرما ملزم به پرداخت حق بیمه از بدو استخدام خواهد بود. 

مسأله بعدی پرداخت حق بیمه به سازمان میباشد. سازمان تامین اجتماعی نهادی است که کارفرمایان بیمه کارگران را به صندوق آن پرداخت می نمایند. پرداخت حق بیمه براساس روز و ساعت کار کارگر تعیین می شود، اصولاً هر ۸ ساعت کار یک روز محسوب شده؛ مثلاً در مشاغل پاره وقت و ساعتی برای 8 ساعت کار، یک روز بیمه محاسبه می شود.

به استناد ماده 148 «قانون کار» و ماده 34 و 36 «قانون تامین اجتماعی» کارفرما ملزم به پرداخت حق بیمه کارگر خود می باشد و تاخیر کارفرما در پرداخت حق بیمه کارگر یا عدم پرداخت آن، مسئولیت کارفرما را از بین نخواهد برد و حق کارگر نسبت به حق بیمه معوقه پابرجاست.

ضمانت اجرای بیمه نکردن کارگر 

همانطور که در مبحث پیشین گفته شد؛ کارفرما در بدو امر موظف است کارگر را بیمه نماید. بر همین اساس، کارگر با اثبات وجود رابطه استخدامی میان خویش و کارفرما، به سازمان تأمین اجتماعی، حمایت قانونی این سازمان را برای الزام کارفرما به بیمه نمودن وی بدست می آورد.

اما چنانچه کارفرما، کارگر را بیمه نموده باشد اما حق بیمه ماهانه وی را نپرداخته باشد؛ سازمان تأمین اجتماعی خود ورود کرده و این مبلغ را از کارفرما دریافت می نماید بدون آنکه ضرر و خللی به سابقه بیمه کارگر وارد شود. 

توجه داشته باشید که مطابق ماده 183 «قانون کار» چنانچه کارفرما از بیمه نمودن کارگر خویش خودداری نماید، علاوه بر اینکه ملزم به پرداخت حق بیمه خواهد بود؛ می توان او را به میزان 2 تا 10 برابر میزان حق بیمه مربوطه جریمه نقدی نمود.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید به اپلیکیشن حقوقی شهرداد مراجعه نمایید.